Vet veel zin in mn eerste Ultratrail!
Ik heb best even getwijfeld.
Ben Ik hier wel voor gemaakt? Kom ik wel in vorm? Moet ik het niet gewoon lekker bij mn 21jes houden?
De afgelopen tijd heb ik behoorlijk getraind en een aantal georganiseerde trails gedaan, waarbij ik eigenlijk best stuk ging. De ‘Veluwzoom trail’ op de Posbank en de ‘Trail des Fantome’ in de Belgische Ardennen waren beiden een harde les.
Bij de manier hoe ik bij die trails over de finish kwam, kan je je afvragen of ik de 58k die ik nu ga doen wel ga halen.
Een antwoord op de vraag ‘is ultrarunnen gezond?’ heb ik nu nog geen antwoord.
Ik heb besloten om mn onderzoek te starten, nadat ik het zelf een keer ervaren heb.
Volgens mij kunnen deze kleine ultraruns geen enkele kwaad.
Tuurlijk klinkt 58k best ver en krijg je best veel reactie’s als ‘pffff je bent niet goed man’, maar ik ben ervan overtuigd dat je je lichaam veel meer schade aandoet, als je de marathon zo snel mogelijk loopt. 42k lang je lichaam tot je uiterste kunnen drijven moet veel ongezonder zijn dan 58k vogeltjes kijken!
Hoewel ik dus nog niet weet of het gezond is, heb ik toch de afgelopen tijd een verandering gemerkt in mezelf. Zo’n doel hebben maakt dat je anders gaat kijken naar je lichaam, je training, en vooral je rust.
Ten eerste doet het mentaal iets met je. Je verandert van hardloper die best lekker kan lopen naar een trailrunner die iets gaat doen dat een klein percentage van de hardlopers maar bedenkt. Het wordt nu serieus een uitdaging. En zo ga je jezelf ook een beetje zien.
Je beseft dat je nu wat bijzonders gaat doen. Iets waar je je lichaam goed op moet voorbereiden.
Lichaam en geest zullen nu veel beter moeten gaan samenwerken.
En dat merk ik al in mijn trainingsperiode.
Waar ik me normaal liet verleiden om steeds iets harder te gaan lopen, een paar segmentjes te pakken op strava, niet tevreden was als ik niet helemaal stuk was na een trainingsrondje, kan ik nu enorm blij zijn als ik een heerlijk relax rondje heb gelopen.
Wanneer ik bij thuiskomst geen enkel pijntje voel en gewoon na 5 minuutjes weer helemaal hersteld ben heb ik een ideale training gehad.
Uiteraard zal mijn blessure-verleden daar ook een grote rol in spelen. Ik zie mijn lichaam nu niet meer als een machine die moet doen wat ik wil, maar ik zie mijn geest nu als iets dat moet doen wat mijn machine wil! Ik luister steeds beter naar mn lichaam. Ik geef gas als het mag van mn lichaam en ik neem rust als het moet.
Dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu eindelijk eens goed voorbereid aan een evenement ga deelnemen. En wel het grootste evenement voor mij tot nu toe.
Ik heb vertrouwen in mijn lichaam. Ik ga dit gewoon flikken! En ik ga ervan genieten!
Tuurlijk zal ik het zwaar krijgen en zal ik op bepaalde momenten denken ‘is het nog ver?’.
Ik zal mijn lijf zo goed mogelijk verzorgen en voeden, zodat ik niet weer de strijd met kramp in mn hele onderstel hoef aan te gaan.
Nog 1 Nachtje slapen en dan ga ik de 58k van de Beartrail van Bearsports starten en finishen.
Ik heb er vet veel zin in!!
