Peter Kindt 40 Jaar
Gekken of Helden?
Met afwisselende intensiteit en succes heb ik mijn hele leven eigenlijk al aan sport gedaan, voornamelijk voetbal, fietsen (forensen) en roeien. Ik liep ook weleens hard en niet geheel
onverdienstelijk, maar eigenlijk zonder techniek of plan. Eind 2013, onder andere aangespoord door een weegschaal die 25kg teveel aangaf, besloot ik dat ik maar eens fatsoenlijk moest leren
lopen. Ik heb regelmaat aan weten te brengen door samen met collega’s twee keer per week een lunchloopje in te plannen. Het duurde tot oktober 2017 voordat ik me, aangespoord door Mo, aansloot
bij loopgroep JustRun Almere. Niet lang daarna bedacht ik met mijn nieuwe loopmaatje Robert dat het wel een mooi plan zou zijn om de Indian Summer Ultra van 127k in 2018 te gaan starten. Hoe we
vervolgens Mo en Petrus ook zo gek hebben gekregen om mee te doen is me eigenlijk een raadsel, maar het is wel fantastisch om ons samen om dit beestachtig avontuur voor te bereiden!
Alhoewel dit mijn eerste echte ultraloop wordt, put ik hoop uit andere (ultra-)sportervaringen. Zo heb ik lange cyclo-sportieven gedaan met afstanden tot 270k met veel hoogtemeters:
Tilf-Bastogne-Tilf, Maratona dles Dolomites, Quebrantahuesos & Boogie Extreme en als voorlopig hoogtepunt in 2017 de run-bike-run dwars door Schotland: City-to-Summit (zie mijn verslag van
die barre tocht hier: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1741496372810323&id=100008499316272&__tn__=K-R ). Tijdens deze events heb ik ondervonden dat ik, zonder extreem
lange trainingen te doen, op mijn goede basisconditie prima lange tijd kan sporten zolang ik blijf eten en drinken en de intensiteit laag hou. De ISU is wel weer een extremere uitdaging:
langdurig lopen lijkt me een stuk zwaardere belasting dan fietsen. Afgelopen jaar ben ik dan ook een stuk meer gaan lopen, vooral op verloren momenten naast een drukke baan en gezinsleven. Bijna
4400 km heb ik er nu opzitten in de laatste 12 maanden. Met dank aan JustRun met veel meer variatie dan voorheen. In plaats van altijd maar 10k met een hartslag van rond de 180 te lopen, doe ik
nu rappe intervallen, tempoblokken en rustige duurlopen. Mijn trailschoenen zijn altijd binnen handbereik, zodat ik oa mooie km’s heb weten te maken op zakenreis (Kaapstad, Tafelberg!), maar ook
tijdens de warming up van de hockeywedstrijden van mijn kinderen (‘t Gooi!). Zowel mijn basis- als wedstrijdtempo zijn fors verbeterd en nog belangrijker, ik voel me fit, mijn gewicht is goed en
ik hou mijn rugklachten (Bechterew) onder controle.
De ISU zelf zal sowieso een zware bevalling worden, maar de aanloop ernaartoe maakt het al de moeite waard. Ik geniet van onze gezamenlijke trainingen en vooral van de trails op zondagochtend.
Voor dag en dauw gaan we op pad om urenlang te dwalen door de mooiste plekjes van Nederland, met dank aan opperhoofd routeplanning Petrus. Marathonafstanden lopen is opeens een makkie en al
keuvelend en vooruit beschouwend op de ISU lopen we over single-track vaak in een tempo waar menig loper aan de start van een grote stadsmarathons voor zou tekenen.
Nog een paar weken te gaan en dan zullen we zien of we helden, gekken, of misschien wel beiden zijn…
